07 Haz Üniversite Sınavına Gireceklere Tavsiye: Girmeyin!

Girmiş biri olarak söylüyorum, beklediğim faydanın onda birini ya buldum, ya bulmadım.

Daha önceki birkaç yazımda da bu konuya değinmiştim. Şimdi sınav zamanı da yaklaştığı için, en azından sınava zaten çalışmamış tembel ama zeki çocukları rahatlatma adına bi kez daha bu konuyu ele alayım dedim.

4–5 yıllık üniversite hayatını ne için okuyacağınızı önce bi sorgulayın! Herkes gittiği için mi, gitmezseniz aç kalacağınız için mi, erdemli bi insan olmak için mi, iş bulabilmek için mi, iş kurabilmek için mi, zengin olmak için mi, güzel vakit geçirmek için mi, hayatın gerçeklerini öğrenmek için mi üniversiteye gitmek istiyorsunuz? Her ne içinse söyleyeyim, tüm bunlara üniversiteye gitmeden, daha kısa sürede ve daha az maliyetle sahip olma imkanı var.

Ebeveynlere neden evlatlarının üniversiteye gitmelerini istediklerini sorduğumda karşılaştığım birkaç cevap var. Hayatı tanısın, mezun olunca güzel bir işi olsun, iyi bir insan olsun.

Direkt söyleyeyim üniversite, hayatı daha geç tanımanızın başlıca sebebi. Gerçek insanlarla tanışmazsınız, sadece sizin gibi, sizin yaşınızda olan insanlarla tanışırsınız üniversitede. Gerçek hayatı yaşayabilmek için toplumun ve iş hayatının içinde vakit geçirmelisiniz. O yüzden gerçek hayatla aslında üniversiteden mezun olduktan sonra tanışırsınız.

Mezun olunca güzel bir işi olsun… Düşünsenize 16–17 yıl birisine çalışan olmak için okuyorsunuz. Çok saçma değil mi? Size örneğin muhasebe eğitimi veriyorlar sonunda ama o alanda iş bulamayınca bi yerde proje yöneticisi falan oluyorsunuz. Ya da güzel sanatlar okuyorsunuz ama iş olmadığı için bankacı olup müşterilerle güzel sanatlı konuşuyorsunuz. Kaçımız üniversitede okuduklarıyla para kazanıyor ki!

Gelelim iyi bir insan olmak mevzusuna. Söylememe bile gerek yok ama söyleyeyim, insanın iyi olması için üniversitenin çıldırtıcılığına ihtiyacı mı var? Aksine birçok saf ve temiz öğrenci üniversiteye gittiğinde kendini bulma arzusuyla sağa sola toslayıp aslında kendini kaybeder. Sonrasında kendini toparlayamayan birçoğu da aile hayatında sıkıntı çeker, çocukluktan bir ömür boyu kurtulamaz.

İyi bir insan olacaksan, anne babanın nasihatlerine kulak ver. Para kazanmak istiyorsan liseden sonra iş hayatına bi yerden atılıver ve başarılı iş insanlarına yapış, emikle, iliğini sömür basıl başarılı oluyorlar diye. Hayatı tanımak istiyorsan bebeler üniversitede okey atıp kız kaçıran oynarken sen gerçek hayatın içinde, çarşıda, pazarda ol.

Kimsenin çalışanı olmamak, hayatının ve zamanının sahibi olmak için çalış. Herkes yapıyor diye, herkes oluyor diye, herkes okuyor diye düşme yollara, düşme yollarda.

Ebeveynler kızıyor bunları çocuklarına anlattığımda. Ben de en çok da onlara kızıyorum; en değerli varlıklarını başkalarının altında ezilsin diye çırpınıp durdukları için.

Tek bir istisna şahsiyet var üniversiteye gitmesini faydalı gördüğüm, o da bilim üretme arzusundan başka bir arzusu olmayan idealist genç. Sana birşey demeye yüzüm yok zaten. Var git yoluna!